In de behandeling van GAS wordt cognitieve gedragstherapie (CGT) vaak als de belangrijkste evidence-based therapie gezien. Echter, voor een groep cliënten blijkt deze aanpak onvoldoende effectief.

In de afgelopen tien jaar is er steeds meer aandacht gekomen voor de samenhang tussen lichaam en geest. Het lichaam draagt sporen van ervaringen en vertelt zijn eigen verhaal – een verhaal dat soms haaks staat op wat er aan de buitenkant zichtbaar is.

In het onderwijs en de jeugdhulpverlening hebben professionals regelmatig te maken met kinderen, jeugd en adolescenten die om verschillende redenen (angst, somberheid, een eetstoornis, etc.) niet naar school kunnen of durven gaan en deels of volledig thuis komen te zitten.