In de GGZ krijgen vaktherapeuten te maken met behandelprogramma's die gebaseerd zijn op cognitief-gedragstherapeutische methodieken. In de cognitieve gedragstherapie staan gedachten centraal. In vaktherapieën staan het (bewegings)gedrag en het gevoel centraal.

Je kent ze wel: de jongeren (vooral jongens) die uitvallen uit het onderwijs, op straat hangen, blowen, zich agressief of delinquent gedragen, en niet of slechts heel kort in de hulpverlening te zien zijn.

De nadruk op de verwerking van trauma ligt in Nederland op blootstelling van de patiënt aan het oorspronkelijke trauma (exposure behandeling en EMDR). Hierbij gaan de cliënt en therapeut minder in op de interpersoonlijke context en gevolgen die een heftige impact kunnen hebben.

Je bent vaktherapeut en in je dagelijkse praktijk ben je gewend om vanuit een casusconceptualisatie doelgericht aan de slag te gaan. Toch zijn er cliënten waarbij je het gevoel hebt de mist in te gaan.