Interpersoonlijke psychotherapie (IPT) bij depressie

Interpersoonlijke psychotherapie is als voorkeursbehandeling opgenomen in de multidisciplinaire richtlijnen voor de behandeling van stemmingsstoornissen. Daarnaast wordt IPT toegepast bij verschillende andere doelgroepen zoals patiënten met bipolaire stoornissen, eetstoornissen, post-partum depressies, somatische ziekten.

Het is een therapievorm die op ruime schaal is onderzocht zowel met betrekking tot de behandeling van patiënten in de acute fase van depressie als met betrekking tot het voorkomen van terugval. In Nederland is er een groeiende belangstelling voor deze vorm van psychotherapie.

Doelgroep

Behandelaren in de GGZ zoals: (GZ)-psychologen, eerstelijnspsychologen, psychotherapeuten, psychiaters en klinisch psychologen.

Inhoud

• De belangrijkste uitgangspunten van de interpersoonlijke psychotherapie;
• Overzicht van de belangrijkste onderzoeksgegevens;
• Praktische toepassing van de behandelprincipes bij acute depressies;
• Speciale aandacht voor de toepassing van IPT bij depressieve adolescenten.

Doelstelling

Na afloop van de cursus zijn deelnemers in staat om IPT toe te passen in hun werk met patiënten. Zij voldoen dan aan de entreekwaliteitseisen voor het aspirant -lidmaatschap van de NVIPT, dat na het volgen van een supervisietraject kan worden omgezet in een gewoon lidmaatschap als IPT-therapeut of IPT-opgeleide (afhankelijk van de vooropleiding). Deze cursus is dus erkend als basiscursus door Vereniging IPT Nederland.

Werkwijze

Korte theoretische inleidingen, demonstratie van de behandelprincipes aan de hand van rollenspel, oefening van de IPT-technieken.

Literatuur

Aan te schaffen literatuur: Blom, M., Jonker, K. & Peeters F., Leerboek Interpersoonlijke psychotherapie, 1e druk, 2011, Bohn Stafleu van Loghum, ISBN 9789031389681.