Tamara Luijer is als orthopedagoog-generalist, regioadviseur zorg- en innovatie, cognitief gedragstherapeut VGCt® en MCTI® geregistreerd MCT-therapeut werkzaam in de kind- en jeugdpsychiatrie. Als projectleider SCREEN is ze betrokken bij de aanmeldprocedures, waarbij zij onder andere Single Session Therapy heeft geïmplementeerd in de wachttijd.

In haar vrije tijd schrijft zij boeken en behandelprotocollen en is zij als redactielid werkzaam bij het vakblad Kind en Adolescent Praktijk (KAP).

Waarom werk je in de GGZ?

Ik wist al vroeg dat ik 'later' iets met kinderen en jongeren wilde doen. Daarnaast ben ik ook altijd geïnteresseerd geweest in psychologie. Op die manier ben ik in de kind- en jeugdpsychiatrie beland. Ik haal er veel voordoening uit om samen met de cliënt en het gezin te onderzoeken wat precies de knelpunten zijn waardoor problemen onstaan en in stand blijven. Hierbij kijk ik cliëntgericht, waarbij ik ook aandacht heb voor het systeem/de omgeving. Vanuit hier gaan we samen exploreren wat nodig/helpend is, waarbij ik focus op het zelfredzaam vermogen.

Sinds enkele jaren heb ik mij gespecialiseerd in de metacognitieve therapie (MCT). Dit is een behandelvorm die heel goed bij mij past, vooral omdat cliënten bij MCT leren inzien dat ze altijd al controle hebben gehad, dat het ze op momenten ook al lukt om een helpende strategie in te zetten. Bij MCT gaat het vooral om het herontdekken van die controle, waarmee een cliënt in zijn kracht wordt gezet en weerbaarder wordt. Diezelfde effecten zie ik terug wanneer ik in de behandelkamer gebruik maak van Single Session Therapy (SST). Ik merk dat ik uit dit soort 'ontdekkingsmomenten' van de cliënt de meeste voldoening haal. Het is mooi om de cliënt/het gezin te helpen om weer terug in zijn kracht te komen staan.

Waarom geef je graag les?

Vanaf jong af aan wist ik al dat ik graag wilde doceren. Als jong meisje droomde ik ervan om leerkracht te worden. Mijn passie om kinderen en jongeren te helpen bij uiteenlopende problemen was echter sterker, waardoor ik uiteindelijk de opleiding tot orthopedagoog heb gevolgd. Desondanks bleef het onderwijs mij trekken. Uiteindelijk heb ik - naast mijn baan in de SGGZ - van 2022 t/m 2024 lesgegevens als docent bij Universiteit Utrecht. Hier gaf ik les in de klinische vakken (diagnostiek, behandeling), welke ik ook deels coördineerde. Ik haal er veel voldoening uit om kennis op een interactieve en positieve manier over te dragen. Ik ben heel enthousiast om in plaats van studenten nu les te geven aan professionals in het werkveld. Ik hoop vooral dat cursisten naar huis gaan met nieuwe inzichten, maar ook met praktische tips die ze direct toe kunnen passen.

Hoe zie je de toekomst van je vakgebied?

Ik volg met veel enthousiasme de ontwikkelingen met betrekkingen tot de 'nieuwe GGZ'. Het zou mooi zijn als het 'medicaliseren' minder wordt en er meer aandacht komt voor het normaliseren van persoonlijk leed en het focussen op kracht en weerbaarheid van een cliënt. Ik meen dat wanneer er meer focus komt voor de eigen kracht/controle van de cliënt, herstel sneller gaat en de kans op terugval kleiner is. Dit is iets wat ik ook terugzie in metacognitieve therapie.

Publicaties

• Luijer, T. D. P. (2022). Cognitieve gedragstherapie bij emetofobie. Bohn Stafleu van Loghum.
• Luijer, T. D. P. (2023). Kortdurende exposuretherapie voor jongeren met een specifieke fobie. Bohn Stafleu van Loghum.
• Luijer, T. D. P., & Francken, S. (2023). Metacognitieve therapie voor jongeren met een piekerstoornis. Bohn Stafleu van Loghum.