Interpersoonlijke communicatietheorie, een beschrijvend (in plaats van een ‘voorschrijvend’) model, blijkt heel krachtig in de theorievorming over de therapeutische relatie.

Verlies en rouw horen bij het leven. Echter, bij sommige rouwenden ontstaan na het verlies van een dierbare langdurige en invaliderende psychische klachten. We spreken dan van een persisterende rouwstoornis. Een voorbeeld van iemand met zo'n stoornis is Jan.

Nu de (dubbele) vergrijzing niet langer een abstract cijfer is, maar realiteit is geworden, rammelt de oudere met psychische problemen aan de deuren van de geestelijke gezondheidszorg.

Nederland vergrijst en van ouderen en hun familie wordt de komende jaren verwacht dat zij de zorg die nodig is langer thuis organiseren. Deze ambulantisering van ouderen vraagt om een goede afstemming tussen huisarts en POH-GGZ.

Over de cursus

In een diverse samenleving is het essentieel om culturele verschillen te begrijpen én te overbruggen. Transculturele psychiatrie helpt je daarbij: het gaat over wat culturen verbindt, overstijgt en beïnvloedt binnen de behandelrelatie.

In de GGZ zijn we eraan gewend dat alles besproken kan worden. Toch is er in de spreekkamer lang niet altijd plaats voor een gesprek over de dood of de angst daarvoor.
Doordat mensen langer leven en minder vaak thuis sterven, lijkt de dood verder weg dan ooit.

Introductie 

Verlies hoort bij het leven en iedereen krijgt ermee te maken. Toch is er binnen opleidingen en trainingen vaak weinig aandacht voor hoe je cliënten begeleidt bij verdriet, rouw en levend verlies: het verlies van gezondheid, toekomstperspectief, verbondenheid of autonomie.