Anneke van Loevesijn werkt als arts-seksuoloog NVVS / FESSM in twee verschillende ziekenhuizen: In het Jeroen Bosch Ziekenhuis in 's-Hertogenbosch en in het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Behalve met patientenzorg houdt ze zich daar ook bezig met het opleiden van verpleegkundigen, co-assistenten en artsen in het bespreekbaar maken van seksualiteit. Ze is verbonden aan het Rutgershuis Oost in Arnhem waar ze samen met een collega zorg levert op het gebied van anti-conceptie, SOA, seksuele disfuncties en hulp biedt bij maagdelijkheidsproblematiek. Zij geeft onderwijs bij de RINO Noord Holland én bij de RINO Groep in Utrecht. Zij is als hoofd-docent verbonden aan verschillende opleidingen binnen de seksualiteitshulpverlening.
Waarom werkt u in de GGZ en waar haalt u uw inspiratie vandaan?
Juist de combinatie van hulp verlenen én onderwijs geven, ervaar ik als inspirerend: ik hoor van deelnemers soms vragen die ik kan gebruiken in gesprekken met mijn patiënten. En uit mijn behandelingen kan ik voorbeelden halen om het onderwijs meer aansprekend te maken. In de opleidingen zitten altijd verschillende disciplines. Daar maak ik graag gebruik van. Daardoor ontstaat een soort "kruisbestuiving": de maatschappelijk werkende leert van de bekkenfysiotherapeut heel andere vragen te stellen dan hij/ zij altijd gewend is. Ook leren mensen daardoor verder te kijken dan hun eigen vak maar ook waar hun grenzen aan handelen ligt. Seksualiteitshulpverlening vraagt ook een onbevooroordeelde attitude. Om daar met mensen aan te werken is altijd weer een boeiend proces.
Waarom geeft u graag les?
Het is een voorrecht om dit onderwijs te mogen geven. De mensen die de opleiding volgen zijn altijd vanuit zichzelf gemotiveerd. Vaak hebben zij binnen een organisatie werkend al gemerkt dat praten over seksualiteit daar helemaal niet gebeurt of niet goed gaat en dat zich daardoor soms situaties van grensoverschrijdend gedrag voordoen. Om mensen te voorzien van vaardigheden om dit bespreekbaar maken in de toekomst goed te doen, geeft mij veel voldoening. Het belangrijkste wat ik wil meegeven is dat praten over seksualiteit niet moeilijk is: je moet het alleen doen! En misschien daarom op de agenda zetten. Wanneer je met mensen gesprekken voert over hun seksualiteit, kom je heel dichtbij mensen en hun levensverhaal. Deze "ontmoetingen" zijn steeds uniek en bijzonder. Cursisten die al tijdens de opleiding met verhalen over dergelijke gesprekken naar een lesdag komen, zijn zo motiverend: voor de andere deelnemers maar ook voor de docent!
