Christine Brouwer-Dudok de Wit is klinisch psycholoog-psychotherapeut BIG en heeft zich gespecialiseerd in de gezins- en gedragstherapie. Met vier collega's heeft zij de BOSgroep opgezet, een praktijk voor psychotherapie, onderzoek en coaching.

Hierin werkt zij nauw samen met huisartsen en fysiotherapeuten. De praktijk is volop in ontwikkeling. Zo wordt samen met de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam onderzocht hoe de internetmodule 'Alles Onder Controle' in een vrijgevestigde praktijk gebruikt kan worden. Ook is samen met de afdeling medische psychologie van het VU Medisch Centrum (VUmc) een opleidingsplek gecreëerd voor een GZ-psycholoog in opleiding. Hiernaast wordt gewerkt aan een interventiestudie bij de afdeling Klinische Genetica van het VUmc en de afdeling Pedagogiek van de VU.

Na haar studie psychologie aan de VU te Amsterdam heeft zij promotieonderzoek gedaan over de impact van voorspellende DNA-diagnostiek voor later in het leven optredende erfelijke aandoeningen zoals de ziekte van Huntington en erfelijke borst- en ovariumkanker. Dit onderzoek verrichte zij bij de afdelingen Medische Psychologie en Psychotherapie, en Klinische Genetica in Rotterdam en de afdeling Klinische Genetica in Leiden. Na haar promotie heeft zij de opleiding tot gedrags- en systeemtherapeut gevolgd bij de RINO Noord-Holland. Inmiddels is zij lid van het bestuur van de Stichting Postacademische (G)GZ-opleidingen Amsterdam. Ook is ze bestuurslid van het psychologennetwerk van het Integraal Kanker Centrum Amsterdam (IKA).

Waarom werkt u in de GGZ?

Tijdens mijn middelbare schooltijd twijfelde ik tussen binnenhuisarchitectuur of psychologie: de binnenwereld van mensen leek mij uiteindelijk boeiender. Ik ging psychologie studeren, richting klinische psychologie en neuropsychologie. Welke richting ik verder op wilde gaan was toen niet helemaal duidelijk; het eerste vond ik op dat moment vaag en het tweede veel gepuzzel. Als dochter van een arts en een maatschappelijk werkster kwam ik uiteindelijk bij de medische psychologie terecht. Dat is in mijn verdere opleiding mijn aandachtspunt gebleven: hoe gaat het met de draagkracht-draaglast balans, wanneer een somatische aandoening roet in het eten komt gooien?

Waar haalt u uw inspiratie vandaan?

De kruisbestuiving tussen psychotherapie, somatische aandoeningen en onderzoek is wat ik leuk vind. Als wetenschapper vind ik het belangrijk dat de psychologische zorg daar waar mogelijk naar een hoger, en inzichtelijker plan getild wordt. Als therapeut vind ik het belangrijk dat de onderzoeksvraag aansluit bij een onderwerp dat ook in de realiteit als probleem ervaren wordt. Dus geen onderzoek omwille van het onderzoeken, maar vanwege een maatschappelijke relevantie. Vanuit de medische psychologie ben ik vooral gefascineerd door de vraag: wat maakt dat sommige mensen juist wel met tegenslagen om kunnen gaan? En daarbij de vraag hoe om te gaan met de steeds verder gaande medische mogelijkheden.

Waar haalt u uw inspiratie vandaan?

Ik vind het leuk en belangrijk om opgedane ervaring en kennis door te geven zodat zoveel mogelijk mensen (professionals en cliënten) er profijt van zullen hebben. Tijdens mijn onderzoek heb ik gemerkt hoeveel helderheid en rust juiste informatie kan verschaffen. Ik vond het zelf erg leuk om tijdens mijn opleiding les te krijgen van mensen die enthousiast vertelden over hun ervaringen in de praktijk. Dat vond ik een heel sterk punt van de RINO. Ik hoop hetzelfde te kunnen doen voor degenen die nu cursussen volgen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat het je dwingt scherp te blijven kijken naar je eigen vakgebied.

Hoe ziet uw vakgebied er in de toekomst uit?

Psychotherapie blijft een onlosmakelijk deel van de geboden zorg in de GGZ, maar de vraag is waar dit aangeboden zal gaan worden. Waarschijnlijk niet meer in de grote instellingen, maar juist in de vrijgevestigde sector. Daar is zeker ruimte voor medische (systeem)therapie. De voortschrijdende medische mogelijkheden brengen ook dilemma's met zich mee. Mensen, en dus gezinnen, worden geconfronteerd met keuzes en verantwoordelijkheden rondom ziekte en gezondheid(srisico's). Waar de arts van vroeger voorschreef en men accepteerde, maakt 'informed consent' de patiënt zelf verantwoordelijk voor zijn/haar medische behandeling.

In welk specialisme zou u uzelf nog graag verder verdiepen?

Er zijn nog vele medisch/ethische discussies te voeren voor een weloverwogen beleid, waarbij gedegen wetenschappelijk onderzoek naar de impact van de verantwoordelijkheden en keuzemogelijkheden vanuit een systemisch perspectief een belangrijke aanvulling zal zijn. Graag zou ik hier verder onderzoek in blijven doen en dus ook les in willen blijven geven. Dan gaat het om specifieke cursussen, zoals 'Emoties in de praktijk van de huisarts', 'Tegen de zon in' over de wens tot levensbeëindiging, of een cursus over omgaan met kanker in het gezin. Maar hiernaast gaat het ook om meer generieke cursussen over medische psychologie, rouwverwerking en systeemtherapie.