Cliënten met verzamelstoornis (hoarding) zijn vaak ernstig geïnvalideerd op het moment dat ze in contact komen met de geestelijke gezondheidszorg. In de ggz bieden hulpverleners vaak met enige terughoudendheid behandeling aan. De complexiteit en hardnekkigheid van de stoornis gecombineerd met de lage lijdensdruk van de verzamelaar vraagt veel van de motivering en vasthoudendheid van de hulpverlener. Deze heeft ook vaak te doen met andere instanties.