Deze cursus vormt een verdieping op de basiscursus ‘Omgaan met vermoedens van kindermishandeling en huiselijk geweld’. Hoe ouderschapskennis en inzicht in intergenerationele patronen van geweld en verwaarlozing kunnen helpen om de cirkel te doorbreken.

Bij onderzoek van een (zeer) jong kind wordt voor het eerst meer systematisch diagnostisch gekeken naar het kind en de gezinscontext.

Veel spugen, niet willen eten, aanhoudend huilen, niet slapen, moeilijk gedrag of obstipatie: deze problemen bij jonge kinderen van nul tot vier jaar gaan vaak samen met onderliggende problemen zoals een verstoorde ouder-kindrelatie.

Deze cursus vormt een verdieping op de basiscursus ‘Omgaan met vermoedens van kindermishandeling en huiselijk geweld’. Hoe te communiceren met ouders en kinderen over ‘moeilijke onderwerpen’ zoals mishandeling, misbruik, verwaarlozing of geweld in de thuissituatie.

De psychopathologie van (zeer) jonge kinderen komt in deze cursus uitgebreid aan de orde.

Iedere professional die in het dagelijks werk met ouders en kinderen te maken heeft krijgt vroeg of laat te maken met signalen die wijzen op geweld, misbruik, mishandeling of verwaarlozing in gezinnen.

Research findings show that the role of caregivers as attachment figure may be the most influential role in predicting socio-emotional outcome for children.

The WMCI and its two coding schemes can be used with caregivers from pregnancy to any child age.

The Modified Interaction Guidance uses the principles of the traditional Interaction Guidance to improve sensitive responsiveness and promote secure attachment, but also focuses on reducing and/or eliminating caregiver ‘atypical’ behaviours associated with disorganized attachment.

In deze workshop maken de deelnemers kennis met het vakgebied van Infant Mental Health.