Deze cursus vormt een verdieping op de basiscursus ‘Omgaan met vermoedens van kindermishandeling en huiselijk geweld’. Hoe ouderschapskennis en inzicht in intergenerationele patronen van geweld en verwaarlozing kunnen helpen om de cirkel te doorbreken.

Bij onderzoek van een (zeer) jong kind wordt voor het eerst meer systematisch diagnostisch gekeken naar het kind en de gezinscontext.

Veel spugen, niet willen eten, aanhoudend huilen, niet slapen, moeilijk gedrag of obstipatie: deze problemen bij jonge kinderen van nul tot vier jaar gaan vaak samen met onderliggende problemen zoals een verstoorde ouder-kindrelatie.

Deze cursus vormt een verdieping op de basiscursus ‘Omgaan met vermoedens van kindermishandeling en huiselijk geweld’. Hoe te communiceren met ouders en kinderen over ‘moeilijke onderwerpen’ zoals mishandeling, misbruik, verwaarlozing of geweld in de thuissituatie.

Na afloop van de cursus hebben de deelnemers een beeld hoe korte spelobservaties van ouder en kind gebruikt kunnen worden om de kwaliteit van de opvoeder-kind relatie te beoordelen.

Recente kennis over de wijze waarop het jonge brein zich in sterke mate ontwikkelt, onder invloed van ervaring en interactie met de omgeving, biedt nieuwe perspectieven voor de behandeling en begeleiding van baby’s en hun ouders, wanneer risico’s in het geding zijn of zich verstoringen in de...

De psychopathologie van (zeer) jonge kinderen komt in deze cursus uitgebreid aan de orde.

Iedere professional die in het dagelijks werk met ouders en kinderen te maken heeft krijgt vroeg of laat te maken met signalen die wijzen op geweld, misbruik, mishandeling of verwaarlozing in gezinnen.

Research findings show that the role of caregivers as attachment figure may be the most influential role in predicting socio-emotional outcome for children.

The WMCI and its two coding schemes can be used with caregivers from pregnancy to any child age.