Speciaal voor de POH-GGZ is een 3-daagse cursus ontwikkeld gericht op het verwerven van basiscompetenties seksuologische hulpverlening met nadruk op effectief professioneel gedrag, communicatievaardigheden en de biospsychosociale aspecten van seksueel (dis-)functioneren.

Na de cursus: - Beschikt de cursist over meer specialistische groepstherapeutische kennis; - Beschikt de cursist over meer specialistische groepstherapeutische vaardigheden; - Is de cursist zich meer bewust van zijn eigen stijl en rol als groepstherapeut; - Is de cursist zich meer bewust van

Transculturele gevoeligheid: kennis over verschillende culturen en de ‘condition migrante’.

The Working Model of the Child Interview (WMCI) is a 30-75 minute semi-structured interview developed by Zeanah, Benoit, & Barton in 1986 to formally assess a caregiver's internal representations (perceptions and subjective experience) of their child and relationship with the child. The traditional 3-way WMCI coding scheme allows for classification of caregivers' representations of their child in one of three major classifications (balanced, disengaged, distorted). The WMCI and its two coding schemes can be used with caregivers from pregnancy to any child age (no upper limit with respect to child's age).

Geïnspireerd door de leer van Ghandi, gecombineerd met ideeën uit de systeemtheorie en hechtingstheorie, ontwikkelde de Israëlische psycholoog Haim Omer een nieuwe benadering om agressief en destructief gedrag van kinderen te stoppen.

Empirical evidence suggests that brief, focused interventions aimed at improving caregivers’ responsiveness to children’s cues and signals may be far more effective in promoting sensitive responsiveness in the caregiver and/or secure attachment in the child, than long-term, insight-oriented, broad based interventions. Although caregiver sensitive/insensitive responsiveness has been linked to the organized types of attachment (secure, avoidant, resistant), caregiving sensitivity seems independent of disorganized attachment.

Cursus Suïcidepreventie volgen? Leer over suïciderisico's van patiënten met uiteenlopende problematiek, de nasleep en wetenschappelijke ontwikkelingen.

Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is een zogeheten derde generatie gedragstherapie. Experiëntiële vermijding en fusie met de verbale werkelijkheid staan in ACT centraal in de opvatting over het ontstaan en voortduren van psychopathologie.

Autonomiegehechtheid is het vermogen tot zelfsturing, ook in sociaal opzicht. Veel vormen van psychopathologie betekenen een inbreuk op dit vermogen. Dit geldt niet alleen in klachtspecifieke zin (bijvoorbeeld de straat niet opdurven), maar vaak ook in bredere zin. Veel cliënten ervaren immers een onvermogen om zelfstandig en vanuit innerlijke vrijheid te denken, te handelen en bevredigende relaties met anderen te hebben. Ze kunnen als het ware onvoldoende met zichzelf en anderen uit de voeten. Een autonomiegerichte behandeling doet recht aan specifieke problematiek maar is er meer in brede zin op gericht het vermogen tot zelfsturing te herstellen en verder te ontwikkelen.