De postmaster opleidingsroute Lichaamsgerichte Psychologie: op zoek naar integratie van het lichaam in de psychologie, zowel in actuele wetenschap als praktijk

De Collaborative Assessment & Management of Suicidality (CAMS) procedure is een therapeutisch klinisch raamwerk dat kan worden toegepast bij klinische en ambulante patiënten met (chronisch) suïcidaal gedrag. De procedure is ontwikkeld in de Verenigde Staten door professor David Jobes, hoogleraar psychologie aan de Catholic University of America in Washington DC en door Remco de Winter en Marieke de Groot vertaald in het Nederlands. Sinds 2018 is de procedure opgenomen in de Generieke Module Suïcidaal Gedrag.

Opbouw en hantering van het DSM-5 systeem en vergelijking met de DSM-IV.

Na afloop van deze cursus hebben de cursisten ervaring met het protocol voor oplossingsgerichte therapie, ook in de toepassing bij cliënten met complexe hulpvragen. Cursisten (her)kennen de verschillende samenwerkingsrelaties en weten hier passende interventies bij te kiezen. Men heeft handvatten gekregen om oplossingsgerichte gesprekstechnieken te gebruiken in samenwerking met collega's en verwijzers.

Schematherapie is een integratieve vorm van psychotherapie die oorspronkelijk ontwikkeld is door Jeffrey E. Young voor mensen met persoonlijkheidsproblematiek. Volg deze cursus als onderdeel van je opleiding tot Cognitief Gedragstherapeut VGCt

Autonomiegehechtheid is het vermogen tot zelfsturing, ook in sociaal opzicht. Veel vormen van psychopathologie betekenen een inbreuk op dit vermogen. Dit geldt niet alleen in klachtspecifieke zin (bijvoorbeeld de straat niet opdurven), maar vaak ook in bredere zin. Veel cliënten ervaren immers een onvermogen om zelfstandig en vanuit innerlijke vrijheid te denken, te handelen en bevredigende relaties met anderen te hebben. Ze kunnen als het ware onvoldoende met zichzelf en anderen uit de voeten. Een autonomiegerichte behandeling doet recht aan specifieke problematiek maar is er meer in brede zin op gericht het vermogen tot zelfsturing te herstellen en verder te ontwikkelen.

Depressieve klachten, suïcidaliteit en zelfdestructief gedrag van adolescenten vormen een groot probleem voor hulpverleners in de GGZ, de huisartsenzorg, de jeugdzorg en het onderwijsveld.

Cliënten met verzamelstoornis (hoarding) zijn vaak ernstig geïnvalideerd op het moment dat ze in contact komen met de geestelijke gezondheidszorg. In de GGZ bieden hulpverleners vaak met enige terughoudendheid behandeling aan. De complexiteit en hardnekkigheid van de stoornis gecombineerd met de lage lijdensdruk van de verzamelaar vraagt veel van de motivering en vasthoudendheid van de hulpverlener. Deze heeft ook vaak te doen met andere instanties.